عیب یابی کامپیوتر
اولین تعمیر یا به روزرسانی کامپیوتر می تواند بسیار ترسناک باشد. اگر کامپیوتر کار نکند چه اتفاقی می افتد؟ و از همه بدتر، اگر پس از تعمیر اولین بار کامپیوتر را روشن کنید، با چه چیزی مواجه می شوید؟ هر فرد باهوش منطقی می تواند کامپیوتر را با اعتماد به نفس بالایی تعمیر و ارتقا دهد که بعدا به طور عادی کار خواهد کرد اگر که از قطعات خوب استفاده نموده و با دقت کار کنید که در نهایت همه چیز عادی بنظر می رسد.
احتمالا اتفاقات متعددی روی می دهد. بنابراین، اگرچه پیشنهادات عیب یابی دقیق برای مؤلفه های خاص در طول این راهنما ارائه شده، اما ایده خوبی وجود دارد که در ابتدای راهنما به برخی از مراحل اساسی عیب یابی برای پوشش دادن به رایج ترین مشکلاتی که در طول تعمیر سیستم یا بروزرسانی سیستم خلاصه می شود، اشاره می شود.
مشکلات احتمالی در یکی از چهار دسته قرار می گیرند، در مقابل رفع مشکل بعید نیست. همیشه ابتدا مشکلات آسان / احتمالی را بررسی کنید. در غیر این صورت، ممکن است قبل از اتصال سیم برق، ممکن است سیم پاره شود. بیشتر مشکلاتی که هنگام تعمیر و به روزرسانی سیستم بوجود می آیند ناشی از یک یا چند مورد از موارد زیر است:
مشکلات کابل
کابلهای منقطع و ناقص باعث ایجاد مشکلات بیشتری می شوند. تعداد کابل های داخل کامپیوتر، نادیده گرفتن کابل داده جدا شده یا فراموش کردن اتصال برق به درایو ازجمله مشکلات هستند. تعویق اتصال برخی کابل ها امکان پذیر است. کابل های نواری مشکل خاصی دارند زیرا برخی از آنها ممکن است در حالت اتصال به نظر برسند، اما با ردیف یا ستون پین جبران می شوند. و به خود کابلها همیشه نمی توان اعتماد کرد، حتی اگر تازه باشند. در صورت وجود مشکل ابتدا کابل را چک کنید.
خطاهای پیکربندی
سالها پیش ، مادربردها نسبت به مادربردهای مدرن به پیکربندی دستی بیشتری نیاز داشتند. سوئیچ ها و جهش های زیادی وجود داشتند که همه آنها باید به درستی تنظیم شوند یا سیستم بوت نشود. مادربردهای مدرن بیشتر تنظیمات موردنیاز خود را پیکربندی می کنند ، اما ممکن است هنوز به تنظیم دستی نیاز داشته باشید ، چه با نصب پرش های فیزیکی بر روی مادربرد و چه با تغییر تنظیمات در CMOS Setup. مادربردها برای ثبت اهداف خود و لیست تنظیمات پیکربندی معتبر از برچسب های ابریشمی در نزدیکی پرش ها و اتصالات استفاده می کنند. این تنظیمات در کتابچه راهنمای مادربرد نیز ذکر شده است. برای تأیید تنظیمات پیکربندی ، همیشه برچسب های مادربرد و دفترچه را بررسی کنید. اگر سازنده مادربرد کتابچه راهنمای به روز شده را در وب قرار می دهد ، آن ها را نیز بررسی کنید.
اجزای ناسازگار
به طور کلی ، می توانید بدون نگرانی زیاد درباره سازگاری ، اجزای مدرن رایانه را مخلوط و مطابقت دهید. به عنوان مثال ، هر هارد دیسک یا نوری IDE با هر رابط IDE کار می کند ، و هر منبع تغذیه ATX12V با هر مادربرد ATX12V سازگار است (اگرچه منبع تغذیه ارزان یا مسن تر ممکن است انرژی کافی را تأمین نکند ، به این معنی که شما باید از منابع تغذیه رایانه بازدید کنید. و حفاظت) بیشتر مسائل سازگاری کامپوننت ها ظریف هستند. به عنوان مثال ، ممکن است ماژول حافظه ۱ گیگابایتی را در سیستم خود نصب کرده باشید. هنگامی که آن را روشن می کنید ، سیستم فقط ۲۵۶ MB یا ۵۱۲ MB را می بیند زیرا مادربرد ماژول های حافظه ۱ گیگابایتی را به درستی تشخیص نمی دهد. به منظور بررسی سازگاری ، می توانید مستندات دقیق را در وب سایت های تولید کنندگان بررسی کنید.
اجزای DOA (در هنگام ورود)
قطعات کامپیوتر مدرن بسیار قابل اعتماد هستند ، اما اگر بدشانس باشید ، یکی از مؤلفه های شما ممکن است DOA باشد. این احتمال کمترین علت بروز مشکل است. بسیاری از تازه کار ها فکر می کنند که یک مؤلفه DOA دارند ، اما علت واقعی تقریباً همیشه چیز دیگری است که معمولاً یک مشکل کابل یا پیکربندی است. قبل از بازگشت یک مؤلفه مشکوک ، مراحل عیب یابی مفصلی را که ما توضیح می دهیم ، طی کنید. شانس خوب است که جزء فقط خوب باشد.
در اینجا مشکلاتی وجود دارد که احتمالاً هنگام تعمیر یا به روزرسانی یک سیستم با آنها روبرو هستید و در مورد آنها چه باید کرد:
مشکل: وقتی قدرت را به کار می برید ، هیچ اتفاقی نمی افتد
تأیید کنید که کابل برق به رایانه شخصی و به دیواره دیواری وصل شده باشد و اینکه دیواره دیافراگم قدرت دارد. فرض نکنید ما مخازن را دیدیم که در آن نیمی کار می کردند و دیگری کار نمی کردند. از یک لامپ یا لوازم دیگر استفاده کنید تا تأیید کنید که در واقع گیرنده ای که کامپیوتر را به آن وصل می کنید دارای قدرت است. اگر منبع تغذیه سوئیچ برق خود را دارد ، اطمینان حاصل کنید که سوئیچ به حالت “روشن” یا “۱” تبدیل شده است. اگر ولتاژ شبکه محلی شما ۱۱۰/۱۱۵ / ۱۲۰V است ، تأیید کنید که سوئیچ انتخاب ولتاژ منبع تغذیه ، در صورت وجود ، برای ۲۲۰/۲۳۰ / ۲۴۰V تنظیم نشده است. (اگر شما نیاز به جابجایی این سوئیچ دارید ، قبل از انجام این کار برق را قطع کنید.)
اگر از نوار خروجی یا UPS استفاده می کنید ، اطمینان حاصل کنید که سوئیچ آن (در صورت مجهز بودن) روشن است و قطع کننده یا فیوز مدار منفجر نشده است.
اگر آداپتور ویدیویی نصب کردید ، درب آن را پاپ کنید و تأیید کنید که آداپتور کاملاً در شکاف آن قرار گرفته است. حتی اگر مطمئن بودید که در ابتدا کاملاً نشسته است و حتی اگر فکر می کردید که آداپتور را در جای خود قرار داده اید ، ممکن است آداپتور هنوز به درستی نشسته نباشد. کارت را جدا کرده و مجدداً آن را نصب کنید تا مطمئن شوید که کاملاً جای آن قرار گرفته است. اگر مادربرد دارای مکانیزم احتباس است ، اطمینان حاصل کنید که شکاف روی کارت ویدیو مکانیزم نگه داشتن را به طور کامل درگیر می کند. از قضا ، یکی از مهمترین دلایل کارت گرافیکی شل این است که پیچ مورد استفاده برای اتصال آن به شاسی ، ممکن است کارت را گشت زده و آن را تا حدی از شکاف آن بیرون بکشد. این مشکل در موارد کیفی و کارتهای ویدئویی بسیار نادر است ، اما در مورد اجزای ارزان کاملاً متداول است.
تأیید کنید که کابل برق ATX اصلی و کابل برق ATX12V به طور ایمن به مادربرد متصل شده اند و همه پین ها در تماس هستند. در صورت لزوم ، کابل ها را برداشته و آنها را دوباره وصل کنید. اطمینان حاصل کنید که چفت در هر شاخه کابل به جک مادربرد وصل شود.
تأیید کنید که کابل سوئیچ پاور پنل جلویی به درستی به بلوک کانکتور پنل جلویی وصل شده است. برای اطمینان از اینکه کابل را به مجموعه صحیح پین ها وصل می کنید ، برچسب ابریشمی را روی مادربرد و دفترچه مادربرد بررسی کنید. بسیار بندرت ، ممکن است با سوئیچ برق معیوب روبرو شوید. شما می توانید با اتصال موقتی کابل سوئیچ تنظیم مجدد پنل جلویی به پین های سوئیچ پاور در بلوک اتصال پنل جلویی ، این امکان را از بین ببرید. (هر دو صرفاً لحظه ای در سوئیچ ها هستند ، بنابراین می توان از آنها به صورت قابل تعویض استفاده کرد.) همچنین می توانید با دقت از یک پیچ گوشتی کوچک تیغه برای کوتاه کردن پین های سوئیچ پاور در بلوک کانکتور پنل جلو لحظه ای استفاده کنید. اگر سیستم با هر یک از این روش ها شروع شود ، مشکل سوئیچ برق است.
شروع به از بین بردن احتمال کمتری کنید که رایج ترین آنها اتصال کوتاه به خوبی پنهان است. با جدا کردن کابل های برق و داده از هارد ، نوری و فلاپی ، یک بار شروع کنید. پس از قطع هر کدام ، سعی کنید سیستم را شروع کنید. اگر سیستم شروع به کار کند ، درایویی که تازه از آن جدا شده اید ، مشکل است. ممکن است درایو خود ناقص باشد ، اما به احتمال زیاد کابل ناقص است یا به درستی وصل نشده است. کابل داده را تعویض کرده و درایو را به کابل منبع تغذیه متفاوتی وصل کنید.
اگر کارتهای انبساطی نصب شده است ، آنها را یک به یک حذف کنید. همه را به جز آداپتور ویدیو حذف کنید. اگر مادربرد از فیلم جاسازی شده استفاده کرده است ، صفحه نمایش خود را به طور موقت وصل کنید و کارت ویدیو را نیز حذف کنید. تلاش برای شروع سیستم پس از حذف هر کارت. اگر سیستم شروع به کار کند ، کارت شما فقط حذف کرده اید باعث ایجاد مشکل می شود. کارت دیگری را امتحان کنید یا آن کارت را در یک شکاف مختلف نصب کنید.
ماژول های حافظه را حذف کرده و آنها را مورد آزمایش قرار دهید و آنها را بررسی کنید تا آسیب نبینند و سپس سعی کنید سیستم را راه اندازی کنید. اگر دو ماژول حافظه نصب شده اید ، در ابتدا فقط یکی از آنها را نصب کنید. آن را در هر دو (یا همه) حافظه های حافظه امتحان کنید. اگر آن ماژول در هیچ شکافی کار نکند ، ممکن است ماژول نقص داشته باشد. مجدداً در هر حافظه موجود ، ماژول دیگر را امتحان کنید. با استفاده از این روش می توانید مشخص کنید که آیا یکی از ماژول های حافظه یا یکی از اسلات ها دارای نقص است.
کولر و CPU را حذف کنید. CPU را بررسی کنید تا مطمئن شوید که هیچ پین خم وجود ندارد. اگر وجود داشته باشد ، شما ممکن است بتوانید آنها را با استفاده از کارت اعتباری یا یک شیء نازک و سفت مشابه صاف کنید ، اما به احتمال زیاد مجبور خواهید بود که CPU را جایگزین کنید. سوکت CPU را بررسی کنید تا مطمئن شوید هیچ سوراخ مسدود شده یا اشیاء خارجی موجود نیست.
مادربرد را بردارید و تأیید کنید که هیچ پیچ خارجی یا اشیاء رسانا دیگر مادربرد را به شاسی کوتاه نکنید. اگرچه تکان دادن کیس معمولاً باعث خراشیدن چنین اشیاء می شود ، یک پیچ یا جسم کوچک دیگر می تواند چنان محکم بین مادربرد و شاسی گشوده شود که در طی آزمایش لرزش خود را نشان ندهد.
اگر مشکل همچنان ادامه داشته باشد ، به احتمال زیاد علت مادربرد معیوب است.
مشکل: به نظر می رسد که سیستم به طور عادی شروع می شود ، اما صفحه نمایش سیاه باقی می ماند
تأیید کنید که صفحه نمایش دارای قدرت است و کابل ویدیو وصل شده است. اگر صفحه نمایش دارای کابل برق غیر گیرنده است ، اطمینان حاصل کنید که سیم برق هم به صفحه نمایش و هم به دیواره دیواری وصل شده است. اگر سیم برق یدکی دارید ، از آن برای اتصال صفحه استفاده کنید.
تأیید کنید که تنظیمات روشنایی و کنتراست صفحه نمایش در حد متوسط یا بالاتر تنظیم شده است.
کابل ویدیو را جدا کرده و آن را از نزدیک بررسی کنید تا مطمئن شوید هیچ پین خم یا کوتاه نشده است. توجه داشته باشید که کابل ویدیویی در برخی مانیتورهای آنالوگ (VGA) برخی پین ها را از دست داده است و ممکن است یک سیم بلوز کوتاه با اتصال سایر پین ها وجود داشته باشد ، که طبیعی است. همچنین درگاه ویدیو را بر روی رایانه شخصی بررسی کنید تا مطمئن شوید که تمام سوراخ ها روشن است و هیچ اشیاء خارجی در آن وجود ندارد.
اگر از یک آداپتور تصویری مستقل در مادربردهایی که دارای فیلم جاسازی شده است ، استفاده می کنید ، مطمئن شوید که کابل ویدیو به درگاه ویدیویی مناسب وصل شده است. برای اطمینان از این درگاه ویدیوی دیگری را امتحان کنید. بیشتر مادربردها با فیلم جاسازی شده هنگامی که احساس می کنند کارت ویدیو نصب شده است به طور خودکار آن را غیرفعال می کنند ، اما این به طور کلی صحیح نیست. ممکن است مجبور شوید صفحه نمایش را به فیلم جاسازی شده وصل کنید ، وارد CMOS Setup شوید و مادربرد را مجدداً برای استفاده از کارت ویدیو پیکربندی کنید.
اگر نمایشگر دیگری در دسترس است ، از نمایشگر دیگری استفاده کنید. روش دیگر ، سعی کنید از صفحه نمایش مشکل در سیستم دیگری استفاده کنید.
اگر از کارت ویدیو استفاده می کنید ، مطمئن شوید که کاملاً نشسته است. بسیاری از ترکیب های کارت گرافیک و مادربرد ، قرار دادن مناسب کارت را بسیار دشوار می کند. ممکن است فکر کنید کارت نشسته است. حتی ممکن است احساس کنید که در جای خود قرار دارد. این بدان معنا نیست که واقعاً کاملاً نشسته است. به لبه زیرین کارت و شکاف ویدیو دقت کنید و مطمئن شوید که کارت کاملاً در شکاف و موازی با آن است. تأیید کنید که نصب پیچ که کارت ویدیو را به شاسی ایمن می کند ، کارت را گشت زنی نکرده است ، و یک سر آن را مجبور می کند تا از شکاف خارج شود.
اگر کارت ویدئویی شما به یک کابل برق اضافی احتیاج دارد ، حتماً آن را وصل کنید و مطمئن شوید که به جای آن قرار می گیرد.
اگر سیستم دارای کارتهای توسعه PCI یا PCIe است ، آنها را یکی یکی حذف کنید. (حتما قبل از حذف یا نصب کارت ، از سیستم جدا کنید.) هر بار که کارت را برداشته اید ، سیستم را مجدداً راه اندازی کنید. اگر سیستم بعد از برداشتن کارت ، ویدئو را نشان دهد ، آن کارت ناقص است یا با آداپتور ویدیو در تضاد است. کارت PCI یا PCIe را در یک شکاف مختلف نصب کنید. اگر هنوز هم مشکل ویدیو ایجاد کند ، احتمالاً کارت ناقص است. جایگزینش کن.
مشکل: وقتی برق را وصل می کنید (یا سوئیچ برق را در پشت منبع تغذیه روشن می کنید) ، منبع تغذیه به طور خلاصه شروع می شود و سپس خاموش می شود
تمام مراحل زیر فرض می کنند که منبع تغذیه برای پیکربندی سیستم کافی است. در صورت استفاده از منبع تغذیه کاملاً تحت فشار ، ممکن است این علامت نیز بروز کند. از این بدتر ، انجام این کار ممکن است به منبع تغذیه ، مادربرد و سایر اجزا آسیب برساند.
این ممکن است یک رفتار معمولی باشد. وقتی برق را به منبع تغذیه وصل می کنید ، این نیرو را حس می کنید و روال راه اندازی آن را شروع می کنید. در کسری از ثانیه ، منبع تغذیه متوجه می شود که مادربرد سفارش داده نشده است که شروع به کار کند ، بنابراین سریعاً خاموش می شود. کلید اصلی کلید را فشار دهید و سیستم به طور عادی شروع شود.
اگر با فشار دادن سوئیچ برق اصلی سیستم ، سیستم را راه اندازی نکردید ، احتمالاً فراموش کرده اید که یکی از کابل ها را از منبع تغذیه یا پنل جلویی به مادربرد متصل کنید. تأیید کنید که کابل سوئیچ پاور به بلوک کانکتور پنل جلویی وصل شده است و کابل برق ATX 20 پین یا ۲۴ پین اصلی و کابل برق ۴ پین ATX12V به مادربرد وصل شده اند. هر کابل که وصل نشده است را وصل کنید ، کلید اصلی برق را فشار دهید و سیستم باید بطور عادی شروع شود.
اگر مراحل قبل مشکل را برطرف نکند ، به احتمال زیاد منبع تغذیه نقص است. اگر منبع تغذیه یدکی دارید یا می توانید یکی از سیستم های دیگر را به طور موقت قرض بگیرید ، آن را به طور موقت در سیستم جدید نصب کنید. از طرف دیگر ، منبع تغذیه مشکل را به یک سیستم دیگر وصل کنید تا صحت داشته باشد.
اگر مرحله قبل مشکل را حل نکند ، به احتمال زیاد علت مادربرد معیوب است. جایگزینش کن.
مشکل: وقتی نیرو را به کار می برید ، فلاپی درایو LED به طور محکم چراغ می زند و سیستم شروع به کار نمی کند
کابل FDD (فلاپی دیسک درایو) معیوب یا اشتباه است. تأیید کنید که کابل FDD به درستی روی FDD و رابط مادربرد FDD نصب شده باشد. این مشکل با نصب کابل FDD به عقب یا نصب آن توسط یک ردیف یا ستون پین جبران می شود.
اگر کابل FDD به درستی نصب شده باشد ، ممکن است ناقص باشد. به طور موقت آن را جدا کرده و سیستم را راه اندازی کنید. اگر سیستم به طور عادی شروع شد ، کابل FDD را جایگزین کنید.
اگر کابل FDD خوب شناخته شده باشد و به درستی نصب شود ، ممکن است خود FDD یا رابط مادربرد FDD ناقص باشد. FDD را جایگزین کنید. اگر این مشکل را حل نمی کند و شما اصرار دارید که یک FDD داشته باشید ، مادربرد را جایگزین کنید یا رابط کاربری FDD مادربرد را غیرفعال کنید و یک آداپتور PCI را نصب کنید که رابط FDD را فراهم کند ، یا اگر مادربرد شما اجازه می دهد از دستگاه های USB بوت شوید ، برای این منظور یک درایو فلاپی خارجی USB خریداری کنید.
مشکل: به نظر می رسد که درایو نوری سی دی های صوتی را پخش می کند ، اما صدایی از اسپیکرها به گوش نمی رسد
اطمینان حاصل کنید که صدا / میکسر به درستی تنظیم شده است. یعنی اینکه صدا خاموش است و CD صوتی خاموش نیست. ممکن است چندین سیستم کنترل صدا وجود داشته باشد. همه آنها را بررسی کنید.
یک CD صوتی متفاوت را امتحان کنید. برخی از CD های صوتی اخیر به گونه ای محافظت می شوند که از پخش در درایو نوری رایانه خودداری می کنند.
اگر چندین CD صوتی را بدون موفقیت امتحان کرده اید ، بسته به نوع برنامه پخش کننده ای که استفاده می کنید ، ممکن است این یک رفتار عادی باشد. درایوهای نوری می توانند داده های صوتی را از طریق جک خروجی صوتی آنالوگ در عقب درایو یا به عنوان یک جریان بیت دیجیتال در اتوبوس تحویل دهند. اگر برنامه پخش کننده جریان بیت دیجیتال را از اتوبوس بیرون بکشد ، صدا به طور عادی به بلندگوهای شما تحویل داده می شود. اگر برنامه پخش کننده از صوتی آنالوگ استفاده می کند ، باید یک کابل را از جک صوتی آنالوگ آنالوگ در پشت درایو به یک کانکتور صوتی در مادربرد یا کارت صدا وصل کنید.
اگر کابل صوتی را نصب کرده اید و هنوز صدا از بلندگوها ندارید ، سعی کنید یک هدفون یا بلندگوهای تقویت شده را مستقیماً به جک هدفون در جلو درایو نوری (در صورت وجود) وصل کنید. اگر هنوز صوتی را نمی شنوید ، درایو ممکن است ناقص باشد. اگر می توانید صدا را از طریق جک هدفون جلویی بشنوید اما نه از طریق بلندگوهای رایانه ، احتمالاً کابل صوتی که نصب کرده اید معیوب است یا نادرست نصب شده است.
مشکل: درایوهای SATA شناخته نمی شوند
نحوه شناسایی درایورهای SATA (Serial ATA) (یا شناسایی نشده است) بستگی به ترکیب خاصی از چیپست ، سطح بازنگری BIOS ، رابط SATA و سیستم عامل مورد استفاده شما دارد. عدم تشخیص دستگاه های SATA ممکن است یک رفتار عادی باشد.
اگر از کارت آداپتور PCI SATA مستقل استفاده می کنید ، سیستم معمولاً درایور SATA متصل را هنگام راه اندازی تشخیص نمی دهد. این یک رفتار عادی است. هنگام نصب سیستم عامل باید یک درایور دستگاه SATA تهیه کنید.
اگر مادربرد شما از یک چیپست اخیر مانند Intel 865 یا بالاتر استفاده می کند و رابط های SATA تعبیه کرده است ، باید دستگاه های SATA را در هنگام راه اندازی شناسایی کند و آنها را روی صفحه بوت BIOS نمایش دهد. اگر درایو به رسمیت شناخته نشده است و اگر قبلاً این کار را نکرده اید ، بایوس را به آخرین نسخه به روز کنید. سیستم را مجدداً راه اندازی کنید و صفحه بوت BIOS را تماشا کنید تا ببینید سیستم درایو SATA را تشخیص می دهد یا خیر. BIOS Setup را اجرا کنید (معمولاً با فشار دادن Delete یا F1 هنگام راه اندازی) و موردی را انتخاب کنید که به شما امکان می دهد دستگاه های ATA را پیکربندی کنید. اگر درایو SATA شما ذکر نشده است ، هنوز می توانید از آن استفاده کنید ، اما باید در حین نصب سیستم عامل ، درایور دیسک را تهیه کنید.
تشخیص درایوهای SATA هنگام نصب سیستم عامل با نسخه سیستم عامل و چیپست متفاوت است. نسخه اصلی ویندوز ۲۰۰۰ درایوهای SATA را با هر چیپست تشخیص نمی دهد. برای نصب ویندوز ۲۰۰۰ بر روی درایو SATA ، در ابتدای تنظیمات تماشا کنید تا در صورت نیاز به نصب درایورهای حافظه شخص ثالث ، F6 را فشار دهید. در صورت درخواست F6 را فشار داده و فلاپی درایور SATA را وارد کنید. بسته به تراشه ای که مادربرد از آن استفاده می کند ، ویندوز XP ممکن است درایوهای SATA را تشخیص دهد یا نشناسد. با چیپست های اخیر ، به عنوان مثال ، سری اینتل ۸۶۵ و بعد از آن ویندوز XP از درایوهای SATA بصورت بومی استفاده کرده و می شناسند. با چیپست های قبلی ، به عنوان مثال ، Intel D845 و ویندوز XP قبلی ، درایو SATA را بطور طبیعی تشخیص نمی دهند ، بنابراین شما مجبور خواهید بود در صورت درخواست ، F6 را فشار داده و درایور SATA را در فلاپی تأمین کنید. اکثر توزیع های اخیر لینوکس (آنهایی که بر اساس هسته ۲٫۴ یا بالاتر است) درایوهای SATA را بومی می شناسند.
اگر درایو SATA هنوز شناخته نشده است ، درب آن را پاپ کنید و بررسی کنید که داده های SATA و کابل های برق به درستی وصل شده اند. کابل ها را بردارید و تحقیق کنید و در صورت لزوم اتصال درایو SATA را به یک کانکتور رابط مادربرد متفاوت وصل کنید. اگر درایو هنوز در دسترس نیست ، سعی کنید کابل داده SATA را جایگزین کنید. اگر هیچ کدام از اینها کار نکند ، احتمالاً درایو SATA ناقص است.
مشکل: مانیتور متن بوت BIOS را نشان می دهد ، اما سیستم بوت نمی شود و هیچ گونه خطایی را نشان نمی دهد
این ممکن است یک رفتار معمولی باشد. سیستم را مجدداً راه اندازی کنید و BIOS Setup را وارد کنید. گزینه منو را انتخاب کنید تا از تنظیمات پیش فرض CMOS ، ذخیره تغییرات ، خروج و راه اندازی مجدد سیستم استفاده کنید.
اگر سیستم ورودی صفحه کلید را قبول نمی کند و شما از یک کیبورد USB و ماوس استفاده می کنید ، به طور موقت در یک صفحه کلید و موس PS / 2 تعویض کنید. اگر از صفحه کلید و موس PS / 2 استفاده می کنید ، مطمئن شوید که صفحه کلید را به پورت ماوس وصل نکرده اید و بالعکس.
اگر سیستم هنوز امکان راه اندازی ندارد ، BIOS Setup را دوباره اجرا کنید و تمام تنظیمات ، به ویژه سرعت CPU ، سرعت FSB و زمانبندی حافظه را تأیید کنید.
اگر سیستم با یک پیام خطای استخر DMI آویزان است ، سیستم را مجدداً راه اندازی کنید و BIOS Setup را دوباره اجرا کنید. برای تنظیم مجدد داده های پیکربندی ، در فهرست های منوها جستجو کنید. آن گزینه را فعال کنید ، تغییرات را ذخیره کنید و سیستم را مجدداً راه اندازی کنید.
اگر از مادربرد Intel استفاده می کنید ، سیستم را پایین بیاورید و جهنده پیکربندی را از موقعیت ۱-۲ (عادی) به ۲-۳ تغییر دهید (پیکربندی). سیستم را مجدداً راه اندازی کنید و BIOS Setup بطور خودکار ظاهر می شود. گزینه ای را برای استفاده از تنظیمات پیش فرض CMOS ، صرفه جویی در تغییرات و خاموش کردن سیستم انتخاب کنید. بلوز پیکربندی را به حالت ۱-۲ برگردانید و سیستم را مجدداً راه اندازی کنید. (در واقع ، ما هر زمان که سیستمی را در اطراف مادربرد Intel بسازیم ، این کار را بطور معمول انجام می دهیم. ممکن است کاملاً مورد نیاز نباشد ، اما دریافتیم که انجام این کار مشکلات را به حداقل می رساند.)
اگر هنوز نمی توانید به تنظیمات BIOS دسترسی پیدا کنید ، سیستم را خاموش کنید ، همه کابل های داده درایو را جدا کرده و سیستم را مجدداً راه اندازی کنید. اگر سیستم پیام خطای Hard Drive Failure یا No Boot Device را نشان دهد ، مشکل یک کابل معیوب (به احتمال زیاد) یا یک درایو معیوب است. کابل داده درایو را جایگزین کنید و دوباره امتحان کنید. اگر سیستم چنین پیام خطایی را نشان ندهد ، احتمالاً مشکل ناشی از مادربرد معیوب است.
مشکل: مانیتور یک شکست دیسک سخت یا پیام خطای مشابه را نشان می دهد
این مشکل تقریباً همیشه ناشی از یک مشکل سخت افزاری است. تأیید کنید که کابل داده هارد به درستی به درایو و رابط متصل شده است و کابل برق درایو متصل شده است.
از یک کابل داده درایو مختلف استفاده کنید و درایو را به یک کابل برق متفاوت متصل کنید.
کابل داده درایو را به یک رابط دیگر وصل کنید.
اگر هیچ یک از این مراحل مشکل را تصحیح نکند ، محتمل ترین علت درایو نقص است.
مشکل: مانیتور دستگاه Boot ، سیستم عامل مفقوده یا پیام خطای مشابه را نشان می دهد
اگر هنوز سیستم عامل نصب نکرده اید ، این رفتار طبیعی است. پیامهای خطایی مانند این به طور کلی بدان معنی است که درایو از نظر جسمی نصب شده و در دسترس است ، اما کامپیوتر نمی تواند بوت شود زیرا نمی تواند سیستم عامل را پیدا کند. سیستم عامل را نصب کنید.
اگر درایو غیرقابل دسترسی است ، بررسی کنید که تمام داده ها و کابل های برق به درستی وصل شده اند. اگر این یک درایو ATA موازی است ، تأیید کنید که پرش های کارشناسی ارشد / برده به درستی تنظیم شده اند ، و اینکه درایو به رابط اولیه وصل شده است.
اگر مادربرد خود را به روزرسانی کرده اید ، اما هارد دیسک اصلی خود را نگه دارید (یا از ابزار دیگری مانند Norton Ghost برای کلون کردن اصلی خود استفاده کنید) ، نصب سیستم عامل شما ممکن است درایورهای لازم را برای عملکرد با سخت افزار جدید شما نداشته باشد. اگر در حال به روزرسانی مادربرد خود هستید ، احتمال آن وجود دارد که چیزهای مختلف متفاوت باشند که ویندوز قادر به بوت شدن نباشد. باید مجدداً ویندوز را نصب کنید.
مشکل: سیستم از راه اندازی درایو نوری خودداری می کند
تمام مادربردهای مدرن و درایوهای نوری از مشخصات El Torito پشتیبانی می کنند که به سیستم اجازه می دهد از دیسک نوری بوت شود. اگر سیستم جدید شما از بوت شدن از CD خودداری می کند ، ابتدا تأیید کنید که CD قابل راه اندازی است. بیشتر ، اما نه همه ، سی دی های توزیع سیستم عامل قابل بوت شدن هستند. برخی از سی دی های سیستم عامل قابل راه اندازی نیستند ، اما یک برنامه کاربردی برای تولید فلاپی های بوت دارند. برای تأیید اینکه CD قابل راه اندازی است ، اسناد را بررسی کنید یا CD را در سیستم دیگری بوت کنید.
CMOS Setup را اجرا کنید و بخشی را پیدا کنید که بتوانید ترتیب بوت را تعریف کنید. دنباله پیش فرض اغلب (۱) درایو فلاپی ، (۲) هارد دیسک ، و (۳) درایو نوری است. گاهی اوقات ، با زمانی که سیستم تصمیم گرفته است که نتواند از FDD یا هارد دیسک بوت شود ، قبل از تلاش برای بوت شدن از درایو نوری “تسلیم” می شود. ترتیب بوت را به (۱) درایو نوری و (۲) هارد دیسک تنظیم کنید. ما عموماً سیستم را با آن ترتیب بوت ترک می کنیم. اکثر سیستم های پیکربندی شده به این روش ، از شما خواسته می شود “هر کلید را فشار دهید تا از CD استفاده کنید” یا چیزی مشابه. اگر شما یک کلید را فشار نمی دهید ، آنها سپس سعی می کنند از هارد دیسک بوت شوند ، بنابراین اطمینان حاصل کنید که در طول بوت توجه کنید و در صورت درخواست یک کلید را فشار دهید.
برخی از درایوهای نوری با سرعت بالا چند ثانیه طول می کشد تا سی دی بارگذاری شود ، چرخش کند و سیگنال سیستمی را برای آماده بودن آنها اعلام کند. در این میان ، ممکن است BIOS از درایو نوری رها شده و به دنبال سایر دستگاه های بوت باشد. اگر فکر می کنید این اتفاق افتاده است ، سعی کنید دکمه تنظیم مجدد را فشار دهید تا سیستم دوباره راه اندازی شود در حالی که درایو نوری قبلاً در حال چرخش و به سرعت است. اگر به شما فشرده می شود “هر کلید برای بوت شدن از سی دی را فشار دهید” ، در حالی که درایو نوری سرعت می یابد ، سریعاً آن را ترک کنید. اگر این کار نمی کند ، CMOS Setup را اجرا کنید و ترتیب بوت را پیکربندی کنید تا FDD را اول و درایو نوری دوم کنید. (اطمینان حاصل کنید که هیچ دیسکت در FDD وجود ندارد.) همچنین می توانید سایر گزینه های دستگاه boot مانند درایو Zip ، درایو شبکه یا PROM boot را قبل از درایو نوری در دنباله بوت قرار دهید. هدف این است که تأخیر کافی برای چرخش درایو نوری قبل از تلاش مادربرد برای بوت شدن از آن فراهم شود.
اگر هیچ یک از این مراحل مشکل را برطرف نکرد ، بررسی کنید که کلیه اتصالات کابل داده و کابل برق صحیح است ، این پرش های استاد / برده به طور صحیح تنظیم شده اند و غیره. اگر سیستم هنوز قادر به راه اندازی نیست ، کابل داده درایو نوری را جایگزین کنید.
اگر سیستم هنوز قادر به راه اندازی نیست ، تمام درایوها را جدا از هارد دیسک اصلی و درایو نوری جدا کنید. اگر آنها دستگاه های ATA موازی هستند ، هارد را به عنوان اصلی دستگاه در کانال اصلی و درایو نوری به عنوان اصلی دستگاه در کانال ثانویه متصل کنید و سیستم را مجدداً راه اندازی کنید.
اگر این مشکل را حل نکرد ، هارد یا هارد نوری را به رابط اصلی ATA ، با هارد دیسک به عنوان master و درایو نوری به عنوان برده متصل کنید.
اگر سیستم هنوز قادر به راه اندازی نباشد ، احتمالاً درایو نوری معیوب است. سعی کنید از یک درایو متفاوت استفاده کنید.
مشکل: هنگامی که شما برای اولین بار قدرت را بکار می برید ، یک صدای بلند یا مضراب پیوسته پیوسته می شنوید
محتمل ترین علت این است که یکی از فن های سیستم یا دارای یاتاقان ناقص باشد یا سیم در تماس با فن چرخشی است. تمام فن های CPU فن ، فن منبع تغذیه و سایر فن های اضافی را بررسی کنید تا مطمئن شوید که توسط یک سیم فاسد نشده اند. بعضی اوقات تشخیص اینکه کدام فن باعث ایجاد سر و صدا می شود ، دشوار است. در این حالت ، از یک لوله مقوایی یا ورقهای نورد شده به عنوان استتوسکوپ برای محلی سازی نویز استفاده کنید. اگر فن تهویه شده است ، مشکل را پاک کنید. اگر پنکه نیست ، اما هنوز پر سر و صدا است ، فن را تعویض کنید.
به ندرت ممکن است یک هارد دیسک جدید نقص تولید داشته باشد یا در حمل و نقل آسیب دیده باشد. در این صورت ، معمولاً مشکل از نظر میزان و مکان نویز و احتمالاً به دلیل لرزش درایو قابل مشاهده است. در صورت لزوم ، از استتوسکوپ لوله مقوایی خود برای محلی سازی نویز استفاده کنید. اگر هارد دیسک منبع باشد ، تنها جایگزین جایگزینی آن است.
